Grzegorz Jankowicz

Zwieńczeniem cyklu opracowanego przez Grzegorza Jankowicza był wykład samego pomysłodawcy, zatytułowany „Nadzieja radykalna. Jak zachować swoją formę życia”.

Nasz Gość i zarazem gospodarz cyklu − filozof literatury, krytyk i tłumacz w jednej osobie, pracownik Centre for Advanced Studies in the Humanities UJ, dyrektor wykonawczy Międzynarodowego Festiwalu Literatury im. Josepha Conrada, autor książek: Gombrowicz – Loading. Esej o formie życia, Uchodźcy z ziemi Ulro oraz książek – rozmów z pisarzami: Po co jest sztuka? i Cmono – odwołał się na wstępie do etymologii słowa „nadzieja”, przywołując jego zapomniane sensy, które ożywił w swojej refleksji osnutej wokół książki Jonathana Leara Nadzieja radykalna.

Praca ta, opowiadająca historię plemienia Wron, jest też opowieścią o końcu pewnych form życia. Remedium na ten proces ma być właśnie niosąca nadzieję opowieść poety, rozumiana jako tworzenie warunków możliwości czy też tworzenie znaczeń. Chodzi o nadzieję na ponowne ożycie: jeszcze nieokreślone, bezforemne. Dlatego też Grzegorz Jankowicz od Dukajowego „nadziejowania” woli jednak nadzieję zewnętrzną wobec podmiotu, który porównał do łucznika – muszącego trafić w cel, czasem jednak chybiającego.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

•